Τι σημαίνει να περιγράψετε ένα κρασί ως «ξηρό», «γλυκό» ή «ημίξηρο»;

Ποτά

Αγαπητέ Δρ Vinny,

Κατά την κατηγοριοποίηση των οίνων, ποιο θα ήταν το όνομα της κατηγορίας «ξηρό, γλυκό, ημι-ξηρό» κ.λπ.; Θα το αποκαλούσατε «τύπο» ή «χαρακτηριστικό» ή θα λειτουργούσε;



—Miki F., Glenpool, Okla.

Αγαπητή Μίκη,

Όλοι αυτοί οι όροι - ξηρό, γλυκό και ημι-ξηρό - αναφέρονται σε ένα επίπεδο γλυκύτητας ή υπολειμματικής ζάχαρης σε ένα κρασί. Ένα κρασί θεωρείται «ξηρό» όταν όλο το σάκχαρο σταφυλιών μετατρέπεται σε αλκοόλ κατά τη ζύμωση, ενώ ένα γλυκό κρασί έχει ακόμα κάποια υπολειμματική ζάχαρη. Τα «ημι-ξηρά» ή τα «ξηρά» κρασιά έχουν μια ήπια ή απαλά αντιληπτή γλυκύτητα.

Αυτοί οι όροι μπορεί να προκαλέσουν σύγχυση γρήγορα, επειδή η ευαισθησία της γλυκύτητας ποικίλλει από άτομο σε άτομο και επειδή μερικές φορές ένα κρασί μπορεί να είναι τεχνικά ξηρό, αλλά δίνει την εντύπωση ότι είναι γλυκό επειδή τα σταφύλια ήταν πολύ ώριμα ή τα δρύινα βαρέλια προσδίδουν μια αίσθηση γλυκύτητας - σαν καραμέλα ή σόδα κρέμας - στο κρασί. Το 'Sweet' φαίνεται επίσης να είναι μια περίεργη λέξη ενεργοποίησης μεταξύ των ανθρώπων που μιλούν για το κρασί - μερικοί άνθρωποι λένε ότι δεν τους αρέσουν τα γλυκά κρασιά, επειδή πιστεύουν ότι η συμμόρφωση με τα γλυκά κρασιά θα τους έκανε να μοιάζουν με αρχάριους. Αυτό είναι ανοησία - πολλά κρασιά παγκόσμιας κλάσης έχουν υπολειμματική ζάχαρη.

Λόγω αυτών των παραγόντων, αποφεύγω τους όρους «γλυκιά» ή «υπολειμματική ζάχαρη» εάν υπάρχει πιθανότητα σύγχυσης. Μου αρέσει να χρησιμοποιώ τον όρο «πλούτος», ο οποίος υπονοεί την αντίληψη της ζάχαρης με λιγότερο αρνητική χροιά. Όσον αφορά το τι να καλέσετε στην κατηγορία, ίσως θελήσετε να χρησιμοποιήσετε τον όρο «στυλ», όπως στο «φτιαγμένο σε ένα στεγνό στυλ».

—Δρ. Βίννι